Modder, snelheid en uitdagende terreinen. Menig fietser zal er voor passen, maar veldrijders zijn niet bang om vies te worden. Het motto van deze fietsers luidt dan ook: no mud, no glory! Veldrijden is een echte winterse wielersport. Stap mee in de wereld van het veldrijden.
In het bos, door een weiland of over het strand; je kunt het zo gek niet bedenken of je komt het tegen tijdens een veldrit. Naast een verrassende ondergrond, kom je tijdens een veldrit ook tal van (kunstmatige) hindernissen tegen op het parcours. Zo moet je over balken springen, bruggen beklimmen en traplopen.
Cyclocross
Veldrijden staat ook wel bekend onder de naam cyclocross. Het is een unieke discipline binnen de wielersport, waarbij renners zich wagen aan modderige parcours met speciale off-road fietsen. In tegenstelling tot mountainbiken, ligt de nadruk bij veldrijden op korte, intense races met obstakels. Zo moeten de rijders niet alleen fietsen, maar ook lopen en springen. Het is een sport die veel vraagt van de beoefenaar. Niet alleen qua conditie, maar ook in kracht en behendigheid.
Veldrijden versus mountainbiken
Bij beide sporten gaat het om off-road fietsen. Toch zijn er een paar verschillen tussen de disciplines:
– Ondergrond en terrein: mountainbiken wordt meestal gedaan op onverharde paden, zoals singletracks, ruige terreinen en bospaden. De route varieert van uitdagende afdelingen tot het beklimmen van steile heuvels. Bij veldrijden is er sprake van een kortere, afgesloten lus. Meestal bestaat de ondergrond uit een mix van gras, modder, zand en soms verharde delen. Ook bevat het parcours vaak obstakels.
– Soort fiets: mountainbikes zijn ontworpen met dikke banden en een goed veringsysteem om schokken te absorberen. Meestal kennen de fietsen een robuuster frame, zodat ze goed geschikt zijn voor de ruigere omstandigheden. Bij veldrijden wordt gebruik gemaakt van cyclocrossfietsen. Ook wel de Zwitserse zakmessen van de fietswereld genoemd. Deze fietsen zijn ontworpen voor veelzijdigheid en combineren eigenschappen van racefietsen en mountainbikes.
Nog meer verschillen…
– Seizoen en duur wedstrijden: het hele jaar door vinden mountainbikewedstrijden plaats, afhankelijk van het type race en locatie. Mountainbike kent ook verschillende disciplines in de sport, zoals cross-country, downholl en enduro. Veldrijden is daarentegen een typische wintersport. Het seizoen loopt meestal van september tot februari. De wedstrijden zijn korten in duur dan mountainbikeraces. Meestal duurt een wedstrijd zo’n 30 minuten tot een uur.
– Technische vaardigheden: vanwege het gevarieerde terrein en de technische aard van de sport, moeten mountainbikers vaardigheden hebben zoals afdalen, klimmen, balans en technisch sturen. Bij het veldrijden zijn snelle acceleraties, bochten nemen op hoge snelheid en het beheersen van obstakels gewenste vaardigheden.
Winterse oorsprong
Veldrijden is ontstaan in de winter. Het ontstond aan het begin van de twintigste eeuw in Eorpa als een manier om wegrenners om in de herfst- en wintermaanden fit te houden. Al snel ontwikkelde de sport zich tot een op zichzelf staande sport. België wordt gezien als dé bakermat van de sport, waar de eerste georganiseerde velritwedstrijd in 1902 plaatsvond. Modder, sneeuw, obstakels en ijs voegen een extra dimensie toe aan de rit, waardoor veldrijders zich gemakkelijk aan kunnen passen aan diverse omstandigheden.
Nederlandse veldrijders
Hoewel de sport zijn oorsprong heeft in Europa, is veldrijden inmiddels internationaal erg populair. Velritwedstrijden zijn er op regionaal, nationaal en internationaal niveau met wereldkampioenschappen en World Cup-wedstrijden. De sport geniet nu wereldwijd populariteit dankzij de spectaculaire en uitdagende parcours. Specialisten uit Nederland zijn bijvoorbeeld Lars van der Haar, Marianne Vos, Mike Teunissen en Mathieu van der Poel. Zij behoren tot de internationale top van de sport.
