Behoud van de grutto of koeien laten grazen? Dat is de vraag die leeft op de boerderij van zuivelboer Bote de Boer. Rondom dit vraagstuk ontstond de documentaire Vogels kun je niet melken.
Vogels kun je niet melken is gebaseerd op het verhaal van zuivelboer Bote de Boer uit Tjerkwerkd Súdwest-Fryslân. Ieder jaar kijkt hij uit naar de komst van de grutto, een weidevogel die zich in heel Friesland nog maar nauwelijks laat zien. Maar bij Bote blijft deze vogel opduiken.
Liefde voor grutto’s
Daar hebben Botes goede zorgen ongetwijfeld iets mee te maken. Ook dit jaar heeft hij alles in gereedheid gebracht voor de komst van de vele grutto’s: het grondwater staat hoog, de drasplassen zijn aangelegd en het weidegras zit vol kruiden en insecten – precies zoals grutto’s het graag hebben. De boerderij van Bote wordt weleens de laatste parel van Friesland genoemd, een waar vogelparadijs. Botes zonen daarentegen zetten koeien op de eerste plaats, want weidegras mag dan wel goed zijn voor weidevogels, de koeien presteren er niet zo goed op. En dat zouden ze graag anders zien om de toekomst van de boerderij te verzekeren.
Tienduizend bioscoopbezoekers
Regisseur Barbara Makkinga en scenarist Katja Schoondergang gingen aan de slag met dit verhaal. Het resultaat mag er wezen: de documentaire Vogels kun je niet melken werd al door tienduizend bioscoopbezoekers bekeken. Daarom kreeg Bote de Boer uit handen van regisseur Barbara Makkinga de Kristallen Film uitgereikt. Dat is een filmprijs die door het Nederlands Film Festival, het Nederlands Filmfonds en het Abraham Tuschinski Fonds wordt toegekend aan Nederlandse documentaires en korte films die tienduizend bioscoopbezoekers op de teller hebben staan.
Op vogelskunjenietmelken.nl zie je waar en wanneer de documentaire vertoond zal worden.
