Kleurrijke mediastad
Elke zomer, meestal rond half augustus, kleurt de heide weer paars. Reden genoeg voor een wandeling door de natuur. Maar hoe leuk is het om dat te combineren met het ontdekken van een nieuwe stad? Dat kan uitstekend door vanuit het Goois Natuurreservaat Hilversum binnen te lopen. Lees gratis dit artikel, dat in de komende editie van Toeractief verschijnt. Wil je nog meer lezen? Neem dat een abonnement op hét fiets- en wandelmagazine van Nederland!
TEKST EN FOTO’S MARJOLEIN KOSTER
“Denk je dat we het droog houden”, vraag ik aan Eline. Volgens de weersvoorspellingen zou het deze zaterdagochtend meevallen met de regen, maar de wolken zien er wel wat dreigend uit. We lopen voor de zekerheid de korte route die ik heb uitgezocht. Want hoewel de temperaturen lekker zomers zijn, hebben we geen zin in een nat pak.
Reeën en Schotse hooglanders
Het is vroeg en dus nog erg rustig op de Westerheide, een van de 65 gebieden van het enorme Goois Natuurreservaat. Het lijkt alsof we de paarse zee van uitgestrekte heideplantjes helemaal voor onszelf hebben. “Toen ik hier een keer eerder liep, heb ik toch zeker twee reetjes gespot”, vertel ik Eline. “Misschien helpt het als we heel stil zijn.”
Helaas, elk geritsel dat we horen, blijkt een valse waarschuwing. Of misschien zijn de reeën er wel, maar verschuilen ze zich gewoon erg goed achter de bossen. De Schotse hooglanders daarentegen zijn absoluut niet te missen. Breeduit staan en liggen ze met een stuk of acht op het doorgaande pad voor fietsers en wandelaars. Door de haren die voor hun ogen hangen, zien ze er wat sloom uit. Ze lijken me ook niet gevaarlijk, maar voor de zekerheid houden we wel wat afstand.
Felle zon
“Het is altijd lastig om die paarse heide zo op de foto te krijgen als ze eruitziet”, vindt Eline. We zijn het erover eens dat de kleur in het echt nog een stuk intenser is. Op een heide zoals deze, laat ik me altijd graag leiden door de natuur. Ik ben niet zo’n held in het volgen van bordjes, maar gelukkig is dat hier ook niet echt nodig. De omroeptoren aan de andere kant van de weg en de spoorlijn steekt overal bovenuit. Zo lang ik die in het vizier houd, weet ik dat we de goede kant op gaan. Ondertussen is er zowaar een blauwe lucht ontstaan en krijgen we het zelfs warm door de felle zon.
Grootste ecoduct van Europa
De omroeptoren staat op het Media Park en om daar te komen, lopen we over het grootste ecoduct van Europa. Natuurbrug Crailoo is 800 meter lang en 50 meter breed. Als je eroverheen loopt, zie je niets van de provinciale weg en het spoor die eronderdoor razen, maar je hoort de auto’s en de trein wel. Een ecoduct is bedoeld om verschillende natuurgebieden met elkaar in verbinding te brengen. Het is niet zo dat via deze brug continu dieren heen en weer lopen, dat ze bij elkaar op bezoek gaan.
“Maar er is wel één ree die er zijn leefgebied van heeft gemaakt”, vertelt boswachter John Didderen, als ik hem later spreek. “Het gaat ons erom dat soorten kunnen blijven overleven”, legt hij uit. “Hagedissen bijvoorbeeld. De ene soort leeft aan de ene kant van de brug, de andere aan de overkant. Ze moeten elkaar vinden, anders is er inteelt en zal de soort uiteindelijk niet overleven omdat ze genetisch dan niet sterk genoeg is.”
Dat is juist het mooie van de natuur,
die laat zich niet dwingen
Zomers gevoel
Hé, horen we daar nou een specht? Voorzichtig kijken we omhoog en inderdaad, daar zien we deze vogel met zijn spitse snavel in de boom prikken, op zoek naar eten. Afhankelijk van wanneer je hier gaat wandelen, kan de natuur er weer compleet anders uitzien. De bloeiende heide geeft een sterk zomers gevoel, maar hier in het Spanderswoud hebben veel van de lange, smalle bomen al wat bladeren verloren. Het lijkt al bijna herfst. We zijn wel net te vroeg voor de paddenstoelen die uit de grond schieten, dat gebeurt meestal rond eind september. Helaas vaak net niet samen met de bloeiende heide, maar dat is juist het mooie van de natuur. Die laat zich niet dwingen.
Hilversum, mediastad
Vanuit het bos lopen we zo het Media Park op, een soort bedrijventerrein met tientallen studio’s. Het overgrote deel van de radio- en televisieprogramma’s wordt hier gemaakt. “Kijk, de straten zijn allemaal naar bekende Nederlanders vernoemd”, merkt Eline op. Helemaal aan de andere kant van het Media Park, naast het kleurrijke museum Beeld en Geluid, begint de Media Mile. Vanaf het startpunt kijken we om ons heen of we de volgende gele stoeptegel zien. “Kijk, daar zie ik weer zo’n glazen zuil”, zeg ik tegen Eline. Bij elk kastje leren we weer iets nieuws over de Nederlandse mediageschiedenis. En dan blijkt onze historische kennis over Mies Bouwman toch een beetje tegen te vallen.
Blij met de weergoden
Al de hele wandeltocht heb ik me verheugd op onze lunch bij Foodhall MOUT, waar je kunt kiezen uit allerlei verschillende wereldkeukens. En precies op het moment dat het gaat regenen, komen we daar aan. De weergoden waren ons deze ochtend gunstig gezind.
Media Mile
De Media Mile is een interactieve wandelroute van 1,5 kilometer vanaf station Hilversum naar het Media Park of andersom. De route is gemakkelijk te volgen met behulp van mediamile.app of met een papieren route die te verkrijgen is bij de VVV of de publieksbalie van Beeld en Geluid.
Geïnteresseerd in een abonnement op Toeractief? Klik dan hier.